Op de dialyseafdeling van het UMCG leveren we dialysezorg aan chronische patiënten die van huis komen én zorg aan patiënten die opgenomen liggen. 

Op de dialyseafdeling zijn 11 dialysestations. Er worden diverse nierfunctie vervangende therapieën aangeboden, waarbij de focus ligt op de dialyse bij zorg intensieve patiënten en opgenomen patiënten van dialysecentra uit de regio. Naast de nierfunctie vervangende therapieën krijgen we steeds vaker te maken met nieuwe therapieën die raakvlakken hebben met de academische (dialyse)zorg.  

Op dit moment worden er voorbereidingen getroffen om te starten met de plasma ferese behandelingen (planning is juni 2024). 

Naast de meer technische kant van de dialysebehandeling bestaat ook een deel van de zorg uit psychosociale begeleiding van patiënten. Er zijn patiënten die soms jaren meerdere keren per week bij ons komen voor hun behandeling en waarmee we een nauwe band opbouwen. Daarnaast zijn er altijd patiënten die voor korte duur (gedurende de opname in het UMCG ) bij ons komen en/of vrij plotseling moeten starten met de behandeling. Dit geeft veel afwisseling in de zorg en ook nauwe samenwerking met andere specialismen.  

Naast het werk op de afdeling, worden er ook patiënten op andere afdelingen in het ziekenhuis gedialyseeerd. Bijvoorbeeld op één van IC’s of op de PACU. Hierbij wordt er samengewerkt met de verpleegkundigen en andere specialismen van de diverse afdelingen. 

Geen dag is hetzelfde op de dialyseafdeling. Het is een dynamische omgeving waarin de zorg voor zowel chronische als acute patiënten, van kinderen tot volwassenen, voor afwisseling zorgt. Het team bestaat uit gedreven, leergierig en gezellige collega’s. Er wordt nauw samengewerkt met nefrologen (in opleiding), een verpleegkundig specialist, maatschappelijk werkers, diëtisten, secretaresses en zorgassistenten. 

Naast gediplomeerd dialyseverpleegkundigen zijn er meerdere leerlingen die in opleiding zijn voor het specialisme van dialyseverpleegkundige. Deze opleiding duurt 1-1½jaar en wordt verzorgd door het Wenckebach Instituut.